Στη Διαταραχή Πανικού το γνωσιακό συμπεριφοριστικό μοντέλο θεραπείας υποστηρίζει ότι κρίση πανικού προκαλείται επειδή ενεργοποιείται ο βιολογικός μηχανισμός της «φυγής ή πάλης» ( έκκριση αδρεναλίνης από το συμπαθητικό νευρικό σύστημα με αποτέλεσμα η καρδιά να αρχίσει να χτυπά δυνατά, οι μύες σφίγγουν , ο ρυθμός της αναπνοής επιταχύνεται, αίσθηση παγωμένων άκρων, ζάλης, πόνου στο στήθος, ευαισθησία στο φως και ιδρώτας). Στη πραγματικότητα η ενεργοποίηση αυτού του μηχανισμού βοηθά να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά την απειλή και είναι εκεί για να προστατεύσει το άτομο ώστε να αντιδράσει άμεσα στην υποτιθέμενη απειλή.
Συχνά όμως η ενεργοποίηση αυτή συμβαίνει επειδή το άτομο ερμήνευσε με απειλητικό τρόπο ένα ουδέτερο ερέθισμα, με αποτέλεσμα την αύξηση της πιθανότητας μίας νέας κρίσης πανικού. Δημιουργείται έτσι ένας φαύλος κύκλος όπου ένα σωματικό σύμπτωμα (όπως η ταχυκαρδία) ερμηνεύεται ως απειλή, οπότε αυξάνεται το άγχος και ο φόβος του ατόμου τα οποία με την σειρά τους αυξάνουν τα σωματικά συμπτώματα (η καρδιά χτυπά πιο δυνατά, αυξάνεται ο ρυθμός της αναπνοή κ.τ.λ.) με αποτέλεσμα να γίνονται πιο απειλητικές οι σκέψεις που κάνει το άτομο (θα πεθάνω, τρελαίνομαι).
Συνεπώς, σωματικές αισθήσεις συνδέονται με αγχογόνες καταστάσεις, ερμηνεύονται ως επικίνδυνες και προκαλούνται κρίσεις πανικού.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΠΑΝΙΚΟΥ
(1)αίσθημα παλμών, αίσθημα ότι η καρδιά πάει να σπάσει ή επιτάχυνση του καρδιακού ρυθμού
(2) εφίδρωση
(3) τρεμούλα ή έντονος τρόμος
(4) αίσθημα κοντανασέματος (δύσπνοιας) ή πλακώματος στο στήθος
(5) αίσθημα πνιγμονής
(6) πόνος ή δυσφορία στο στήθος
(7) ναυτία ή επιγάστρια δυσφορία
(8) αίσθημα ζάλης, αστάθειας ή λιποθυμίας
(9) αποπραγματοποίηση (αισθήματα μη πραγματικότητας) ή αποπροσωποποίηση (αίσθηση απομάκρυνσης/αποστασιοποίησης από τον εαυτό)
(10) φόβος απώλειας ελέγχου ή ότι τρελαίνεται
(11) φόβος ότι θα πεθάνει
(12) παραισθησίες (μουδιάσματα ή μυρμηγκιάσματα)
(13) ρίγη ή ξαφνικά αισθήματα ζέστης
